Astma

Towarzyszy choremu przez całe życie. Można jednak kontrolować jej objawy i prowadzić normalne życie. Najważniejsze w leczeniu są regularne wizyty u lekarza i systematyczne przyjmowanie leków.
Szacuje się, że w Polsce na astmę choruje 5-10% społeczeństwa. Jeśli towarzyszy jej alergia mówimy o astmie atopowej. Ten typ astmy najczęściej występuje u dzieci (90% przypadków u dzieci i 50% dorosłych). Jest chorobą dziedziczną, jeśli jedno z rodziców ma astmę, prawdopodobieństwo wystąpienia tej choroby u dziecka wynosi 30%, a jeśli oboje chorują na astmę, to ryzyko wynosi aż 50%.
Jako przewlekła choroba zapalna atakuje drogi oddechowe (oskrzela). W astmie oskrzela stają się nadreaktywne – czyli nadmiernie reagują, co sprzyja powstawaniu kaszlu i duszności.
Najczęstszymi objawami astmy są: nieprawidłowe szmery oddechowe nad polami płuc, które może stwierdzić lekarz podczas badania, problemy z oddychaniem, kaszel i częste objawy duszności. Najczęściej objawy te występują w nocy i nad ranem, mogą się nasilać między innymi pod wpływem stresu, niektórych leków, dymu z papierosów, wysiłku fizycznego, zimnego powietrza, infekcji.
Astma ma charakter napadowy – ataki astmy występują najczęściej między godziną 2 a 5 rano. Atakiem astmy nazywany stan, kiedy wszystkie objawy choroby ulegają zaostrzeniu tzn. stają się gorsze niż dotychczas. W czasie ataku mięśnie oskrzeli kurczą się, zmniejszając światło oskrzeli i w efekcie bardzo mało powietrza może się dostać do płuc. Dodatkowo nasila się stan zapalny i produkuje się więcej wydzieliny w drogach oddechowych, co jeszcze bardziej zaburza przepływ powietrza i powoduje tzw. „granie w piersiach”. Ataki różnią się nasileniem i czasami mogą wymagać interwencji lekarza.
W leczeniu stosuje się leki z kilku grup, których zadaniem jest rozszerzyć oskrzela i zapobiegać stanom zapalnym – zazwyczaj są to leki wziewne.
2010-11-10