Niewydolność oddechowa
To zespół kliniczny, a nie pojedyncza choroba.
Przyczyn niewydolności oddechowej może być wiele. Należą do nich: POChP, zapalenie płuc, zatorowość płucna, śródmiąższowe włóknienie płuc.
Niewydolność oddechowa objawia się zaburzeniem wymiany gazów w płucach w wyniku czego dochodzi do obniżenia stopnia utlenowania krwi (hipoksemia) i wzrostu stężenia dwutlenku węgla (hiperkapnia).
Wyróżnia sie zasadniczo 2 postacie niewydolności oddechowej:
- Ostra niewydolność oddechowa (ARDS) chrakteryzująca się nagłą dusznością, hipoksemią o często złym rokowaniu;
- Przewlekła niewydolność oddechowa będąca głównie następstwem POChP.
Leczenie niewydolności oddechowej to przede wszystkim leczenie choroby podstawowej, oczyszczanie drzewa oskrzelowego, tlenoterapia, a w przypadkach ciężkich wentylacja mechaniczna pacjenta.
Chroby wewnętrzne, choroby płuc, intensywna terapia to główne oddziały szpitalne zajmujące się terapią ostrej niewydolności oddechowej.
Choroby płuc to to główna specjalizacja lekarska zajmująca się terapią przewlekłej niewydoloności oddechowej.
2011-05-12